چارلز اسپنسر چاپلین یهودی زاده ی فقیری بود که دوران کودکی را در عسرت و تنگدستی گذرانده و در نخستین سالهای شکوفایی سینما در آمریکا، با تکیه بر خلاقیت و استعداد خود به اوج شهرت رسید.
او به عنوان یک هنرمند یهودی در اکثر نقش های سینمایی آغازین خود، تصویری بدیع و جذاب از یک یهودی سرگردان به نمایش گذاشت و این همان الگوی مطلوب سیاست گذاران هالیوود محسوب می شد. به تدریج چاپلین به محبوب ترین هنرمند تاریخ سینما تبدیل شده و تهیه کنندگی آثارش را نیز بر عهده گرفت.
اکنون این فرصت برای او پدید آمده بود تا پس از سالها به دل مشغولی های خود بپردازد و فارغ از نظام مافیایی حاکم بر هالیوود حرف دل خود را به زبان تصویر بیان می کند. ولی لابی صهیونیسم در هالیوود این روال را نمی پسندید و از همین جا بود که دشمنی ها آغاز شد.چارلی چاپلین که تا کنون در نقش یک فقیر خانه به دوش ، تمثیلی از مظلومیت جهانی یهودیان بود اکنون از قالب یهودی سرگردان بیرون آمده و در نقش هایی متفاوت همچون انسانی ماشینی ،ثروتمندی عیاش یا دیکتاتوری زورگو نظام ارزشی غرب را به تمسخر می گرفتو این روالی نبود که صهیونیست ها آن را تحمیل کنند.لذا ماشین سانسور هالیوود به کار افتاد و چاپلین را نیز همچون بسیاری دیگر از هنرمندان مستقل هالیوود به جرم واهی کمونیست بودن 
برای همیشه از عرصه بازیگری کنار گذاشت.ناگذیر چاپلین به اروپا رفت و همزمان با ترک هالیوود بازگشت او به امریکا ممنوع اعلام شد!!!
و این گونه بود که پرونده ی هنری مشهور ترین بازیگر یهودی تاریخ سینما به جرم عدم تمکین از مرام صهیونیسم بین الملل برای همیشه بسته شد و او واپسین سال های عمر خود را در عزلت و گمنامی سپری کرد به طوری که بسیاری از ما اگر عکس واپسین سالهای عمر اورا ببینیم او را نخواهیم شناخت. در این حق کشی چاپلین تنها نبود و ت امروز این روند در هالیوود ادامه دارد مثلا ایزابل اجانی فرانسوی که جایزه بهترین بازیگر زن را در کن 1944 گرفته بود ، از او گرفته و به دیگری دادند و حتی تهمت ایدز به ایزابل اجانی زدند زیرا حاضر نشده بود عرب بودن پدرش را منکر شود و یا مثلا در مورد آلن دلون و ژان پل بلموندفرانسوی و سوفیا لورن ایتالیایی و اماتامسون انگلیسی و کوین کاستنر آمریکایی و ونسی رادرگریف انگلیسی هم چنین حق کشی را روا داشتند . در مقابل بسیاری از گمنامان عرصه بازیگری به دلیل برخورداری از حمایت لابی صهیونیسم ره صد ساله را یک شبه پیمودندو ...
حکایت همچنان باقیست...
منبع:صهیونیسم و رسانه مجید صفاتاج.ص87
